ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2025

Η μόνη μου διαφορά με έναν τρελό είναι ότι εγώ δεν είμαι τρελός



Το σημερινό άρθρο αφορά στο πώς θα πρέπει να αντιδρούμε όταν βρεθούν στον δρόμο μας άνθρωποι περίεργοι, ανόητοι, κυκλοθυμικοί, φαντασιόπληκτοι και ίσως σχιζοφρενείς.


Όπως είναι λογικό, σε έναν πλανήτη με 8 δισεκατομμύρια άτομα και πάνω θα υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι θα δυσκολεύονται πάρα πολύ στις κοινωνικές τους σχέσεις και οι οποίοι δεν θα λειτουργούν σύμφωνα με όσα θεωρούμε οι περισσότεροι από εμάς φυσιολογικά. Μπορούμε να παρομοιάσουμε την όλη κατάσταση με κάποιες παρτίδες υπολογιστών οι οποίες έχουν πρόβλημα με το λογισμικό τους. Εσείς τι θα κάνατε σε αυτή την περίπτωση; Τι θα κάνατε αν βρισκόταν ένα τέτοιος άνθρωπος στο διάβα σας;


Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιδράσει κάποιος. Για εμένα ο πιο ενδεδειγμένος είναι η αδιαφορία. “Άσε τον τρελό στην τρέλα του”, που λέει και το λαϊκό άσμα. Βέβαια μερικές φορές αυτό πραγματικά είναι ένας άθλος. Όταν κάποιος ξεπεράσει τα όρια, τότε βάζει σε μεγάλη δοκιμασία τα δικά μας όρια αντοχής. Σε αυτή την περίπτωση θα φανεί το κατά πόσο είμαστε στωικοί και έχουμε τεράστια εσωτερικά αποθέματα αυτοσυγκράτησης. Σημαντικό ρόλο παίζει και το περιβάλλον από το οποίο περιτριγυριζόμαστε. Αν αυτό μας οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές και μας δυναμιτίζει ακόμα περισσότερο, αντί να μας ηρεμεί, τότε το δικό μας έργο αυτοσυγκράτησης δυσκολεύει ακόμα περισσότερο.


Ποια είναι όμως τα όρια τα οποία δεν πρέπει να ξεπεραστούν; Όταν κάποιος μας επιτεθεί αναίτια και μας συκοφαντήσει ακραία χωρίς λόγο, πρέπει να δούμε το κοινό στο οποίο απευθύνεται και τι συνέπειες έχει αυτό σε εμάς. Αν το πει τυπικά σε κάποιους φίλους ή το γράψει προσωπικά οφείλουμε να είμαστε σαφώς αναίσθητοι. Αν το πράγμα ξεφύγει και γενικευτεί και τεθεί σε κίνδυνο η προσωπική μας και οικογενειακή μας γαλήνη, τότε ο δρόμος της δικαιοσύνης είναι μονόδρομος. Σε καμιά περίπτωση η αυτοδικία ή η προσωπική επίθεση δε θα μας ωφελήσει. Αυτό είναι λογικό καθώς με έναν άνθρωπο ο οποίος δεν στέκει καλά στα μυαλά του δεν μπορείς να βγάλεις ποτέ άκρη. Επίσης ελλοχεύει ο κίνδυνος, αν επιτεθούμε και εμείς, να μας γυρίσει μπούμεραγκ η όλη κατάσταση και να χάσουμε το δίκιο μας.


Στο κάτω κάτω της γραφής πρέπει να σκεφτόμαστε και λίγο με ενσυναίσθηση. Μιλάμε για ένα άτομο σαφώς διαταραγμένο το οποίο πιθανότατα χρειάζεται και ψυχιατρική βοήθεια. Οπότε οφείλουμε να κάνουμε υπομονή μέχρι ενός σημείου. Τα συμπτώματα τα οποία δίνουν το στίγμα μιας τέτοιας κατάστασης είναι πολλά και θα τα αναγνωρίσετε εύκολα. Πιθανότατα θα συναντήσετε τέτοια άτομα κάποια στιγμή στη ζωή σας. Δε θα είναι πολλά. Θα είναι σπάνια. Ωστόσο εάν είστε υποχρεωμένοι να συναναστρέφεστε καθημερινά με ένα τέτοιο άτομο, τότε οι επιλογές στενεύουν και τα περιθώρια υπομονής γίνονται ασφυκτικά. Αυτό βέβαια είναι θέμα τύχης και κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει.


Αν τα πράγματα γίνονται πολύ σοβαρά, η αναφορά στην αστυνομία, τα ασφαλιστικά μέτρα και τα εξώδικα είναι ίσως η πρώτη επιλογή άμυνας. Αν η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται, σαφώς πρέπει να κάνετε ό,τι είναι απαραίτητο, ώστε να μπει ένα φρένο στον κατακερματισμό και στη διάλυση της ζωής σας. Σαφώς πρέπει να απομακρυνθεί από κοντά σας το άτομο που σας παρενοχλεί, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, ώστε να είστε αποτελεσματικοί τόσο στο οικογενειακό όσο και στο επαγγελματικό σας περιβάλλον. Οι περιπτώσεις που θα φτάσουν σε αυτό το σημείο είναι αρκετά σπάνιες και οι περισσότερες σταματάνε συνήθως στα πρώτα στάδια μετά τα πρώτα βήματα που περικλείουν το μήνυμα: “Ως εδώ και μη παρέκει”.


Ελπίζω και εύχομαι όλοι μας να μην συναντήσουμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις στη ζωή μας και, αν αυτό ποτέ συμβεί, να έχουμε εσωτερικά αποθέματα δύναμης και τη νοημοσύνη να αντιδράσουμε με βάση τα όσα προαναφέρθηκαν. Καλή δύναμη λοιπόν και να λέτε πάντα από μέσα σας τη φράση “ Η μόνη μου διαφορά με έναν τρελό είναι ότι εγώ δεν είμαι τρελός…”

Λέξεις που χρησιμοποιούμε με τούρκικη προέλευση

 Η ελληνική γλώσσα έχει επηρεαστεί από την τουρκική, κυρίως κατά τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας. Αρκετές λέξεις έχουν εισχωρήσει στην καθημερινότητά μας, εμπλουτίζοντας το λεξιλόγιό μας. Ας δούμε μερικές από αυτές:

Καθημερινές λέξεις

  • Αμανές: (από το τουρκικό aman) - επιφώνημα έκφρασης έκπληξης, απορίας ή παραίτησης.
  • Νταλίκα: (από το τουρκικό dalga) - μεγάλη έκταση, συνήθως θαλάσσια.
  • Μπαξίς: (από το τουρκικό bahşiş) - φιλοδώρημα, δώρο.
  • Τσακίρ: (από το τουρκικό çakır) - γαλανός, ανοιχτόχρωμος (για μάτια).
  • Βελένι: (από το τουρκικό belen) - είδος υφάσματος.
  • Ντουλάπι: (από το τουρκικό dolap) - έπιπλο αποθήκευσης.
  • Σαράι: (από το τουρκικό saray) - ανάκτορο.
  • Γιουρούσι: (από το τουρκικό yürüyüş) - ορμητική επίθεση.
  • Χάνι: (από το τουρκικό han) - κατάλυμα, πανδοχείο.
  • Καζάνι: (από το τουρκικό kazan) - μεγάλος μεταλλικός λέβητας.

Φαγητό

  • Γιαούρτι: (από το τουρκικό yoğurt) - γαλακτοκομικό προϊόν.
  • Κεμπάπ: (από το τουρκικό kebap) - είδος ψητού κρέατος.
  • Ντολμάς: (από το τουρκικό dolma) - γεμιστό λαχανικό.
  • Μπακλαβάς: (από το τουρκικό baklava) - γλυκό με φύλλο και ξηρούς καρπούς.
  • Καϊμάκι: (από το τουρκικό kaymak) - παχύρρευστη κρέμα γάλακτος.

Άλλες κατηγορίες

  • Ζουρλός: (από το τουρκικό zurna) - τρελός, ανόητος.
  • Μουσαφίρης: (από το τουρκικό misafir) - επισκέπτης, φιλοξενούμενος.
  • Τελές: (από το τουρκικό tel) - σύρμα, τηλεγράφημα.

Αυτές είναι μερικές μόνο από τις λέξεις τουρκικής προέλευσης που χρησιμοποιούνται στην ελληνική γλώσσα. Η επιρροή της τουρκικής είναι εμφανής σε πολλούς τομείς της ζωής μας, από την καθημερινή συνομιλία μέχρι τη γαστρονομία και την κουλτούρα.

Η λέξη "ωοθήκη"

 Η λέξη "ωοθήκη" προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη "ᾠοθήκη", η οποία αποτελείται από τις λέξεις "ᾠόν" (αυγό) και "θήκη" (θήκη, δοχείο).

Η ωοθήκη είναι το όργανο του θηλυκού αναπαραγωγικού συστήματος όπου παράγονται και αποθηκεύονται τα ωάρια. Η ονομασία της, λοιπόν, παραπέμπει στο γεγονός ότι περιέχει και προστατεύει τα ωάρια, τα οποία είναι απαραίτητα για την αναπαραγωγή.

Ελπίζω αυτή η απάντηση να είναι χρήσιμη! Αν έχετε κάποια άλλη ερώτηση, μη διστάσετε να ρωτήσετε.

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2025

Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει η χώρα είναι μέσα από την εκπαίδευση


Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις   27/5/2022

Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει η χώρα είναι μέσα από την εκπαίδευση.


Πριν δύο χρόνια σε ένα σεμινάριο του πανεπιστημίου Πειραιώς σε συνεργασία με την κυρία Χατζηδήμα Σταματίνα είχαμε κάνει μία έρευνα σχετικά με τις δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση στην Ελλάδα σε σύγκριση με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες. Ολόκληρη την έρευνα μπορείτε να την δείτε παρακάτω:



Σε γενικές γραμμές, τα συμπεράσματα στα οποία καταλήξαμε ήταν πως οι πλουσιότερες ευρωπαϊκές χώρες και οι πιο αναπτυγμένες σε όλα τα επίπεδα είχαν δώσει ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα της εκπαίδευσης. Ως εκ τούτου, δαπανούσαν πολύ μεγαλύτερα ποσά για την εκπαιδευτική τους πολιτική ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με χώρες όπως η Ελλάδα.

Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα είναι ότι η τεχνική εκπαίδευση είχε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο σε αυτές τις χώρες, καθώς δινόταν ιδιαίτερη έμφαση στην παραγωγή και στην επαγγελματική αποκατάσταση.

Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι πως τα κράτη αυτά δεν ήταν αναπτυγμένα μόνο περισσότερο οικονομικά αλλά και ηθικά και κοινωνικά. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι πως η Ολλανδία εισάγει φυλακισμένους, καθώς οι φυλακές της είναι άδειες.

Η Ελλάδα οφείλει να δώσει ιδιαίτερη έμφαση σε όλα τα εκπαιδευτικά πεδία. Στην επιμόρφωση και στην κατάρτιση των εκπαιδευτικών, στην διαμόρφωση σύγχρονων και αποτελεσματικών προγραμμάτων σπουδών που θα προωθούν την καινοτομία, την έρευνα και μία διαφορετική μάθηση, στον σωστό επαγγελματικό προσανατολισμό των νέων της χώρας, σε ένα σύστημα αξιολόγησης που θα ξεκινάει από πάνω και θα κινείται από πάνω προς τα κάτω με πολλούς και αντικειμενικούς δείκτες, που θα επιβραβεύει και δε θα τιμωρεί και φυσικά θα προσφέρει στους μαθητές και τις μαθήτριες όλα εκείνα τα απαραίτητα εφόδια και μέσα που θα κάνουν τη μάθησή τους περισσότερο διαδραστική και συνυφασμένη με τη σύγχρονη εποχή.

Φυσικά κάποιος θα μπορούσε να μας κατηγορήσει ως ιδεαλιστές. Τα πράγματα όμως δεν είναι απολύτως έτσι. Μία μικρή αύξηση των δαπανών για την παιδεία, θα μπορούσε να έχει πολλαπλάσια οφέλη για τη χώρα σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο τα επόμενα χρόνια. Τα επιστημονικά και ερευνητικά δεδομένα, αλλά και οι αριθμοί είναι αδιάψευστοι. Χώρες όπως η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Σουηδία έχουν καταφέρει και έχουν οδηγήσει το εκπαιδευτικό τους σύστημα σε ένα τέτοιο σημείο στο οποίο οι μαθητές δεν καταλαμβάνουν μόνο τις πρώτες θέσεις σε εκπαιδευτικούς διαγωνισμούς, αλλά πάνω από όλα βγαίνουν σωστοί άνθρωποι μέσα από τα σχολεία με πολλές δεξιότητες οι οποίες είναι απαραίτητες για τον σύγχρονο πολίτη.

Σίγουρα δεν μπορούμε να αντιγράψουμε πιστά τα ξένα εκπαιδευτικά συστήματα, καθώς θα οδηγηθούμε σε ένα αποτυχημένο κακέκτυπο. Μπορούμε όμως να υιοθετήσουμε καλές πρακτικές οι οποίες θα προσαρμοστούν στα δεδομένα της χώρας μας και σε συνδυασμό με την ενίσχυση των σχολείων θα έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Δε χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική. Χρειάζεται να μπουν στην άκρη οι γραφειοκράτες και να αναλάβουν θέσεις ευθύνης και θέσεις-κλειδιά άνθρωποι που είναι χρόνια στον εκπαιδευτικό τομέα, άνθρωποι που έχουν ζήσει τα καλά και τα στραβά μέσα από το ίδιο το σύστημα. Μόνο αυτοί μπορούν να ανατρέψουν τα δεδομένα και να δημιουργήσουν μία νέα ροπή προς ένα καλύτερο αύριο. Φυσικά απαιτείται πολλή και σκληρή δουλειά από όλους όσους εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ανέφικτο θα μου πείτε; Θα είναι και θα παραμένει ανέφικτο όσο η πολιτική ηγεσία δεν πιέζεται από εμάς τους ίδιους να κάτσει κάτω και να δημιουργήσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα για τα επόμενα 30 χρόνια, συνταγματικά κατοχυρωμένο το οποίο δεν θα μπορεί να αλλάζει κάθε φορά που γίνονται εκλογές και το οποίο θα κριθεί στο τέλος. Τότε μόνο θα μπορούμε να έχουμε τα αποτελέσματα για το τι πετύχαμε. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα συνεχίζουμε αυτό το γαϊτανάκι ράβε-ξήλωνε το οποίο συμβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια μη σας πω και λιγότερο. Αλλαγές και πολιτικές που δεν έχουν κανένα νόημα δεν έχουν μακροπρόθεσμη προοπτική, παρά μόνο εξυπηρετούν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, τα οποία όμως οδηγούν τη χώρα σε εκπαιδευτικό και κοινωνικό τέλμα και τη ζωή των νέων σε αδιέξοδο.

Σύντομη δοκιμασία στον Φιλελληνισμό


 

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2025

ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ


Η λέξη "σαββατοκύριακο" γράφεται με μικρό "σ" επειδή δεν είναι κύριο όνομα

 Η λέξη "σαββατοκύριακο" γράφεται με μικρό "σ" επειδή δεν είναι κύριο όνομα.

Κανόνες γραφής με κεφαλαία και μικρά γράμματα

  • Κύρια ονόματα: Γράφονται με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα. Παραδείγματα: Μαρία, Αθήνα, Ιανουάριος.
  • Μη κύρια ονόματα (κοινά ουσιαστικά, επίθετα κ.λπ.): Γράφονται με μικρό γράμμα. Παραδείγματα: βιβλίο, όμορφος, σαββατοκύριακο.

Γιατί το "σαββατοκύριακο" είναι κοινό ουσιαστικό

Η λέξη "σαββατοκύριακο" αναφέρεται σε μια περίοδο δύο ημερών και δεν είναι το όνομα κάποιου συγκεκριμένου πράγματος ή προσώπου. Γι' αυτό, θεωρείται κοινό ουσιαστικό και γράφεται με μικρό γράμμα.

Παραδείγματα

  • "Το σαββατοκύριακο θα πάμε εκδρομή."
  • "Περάσαμε ένα υπέροχο σαββατοκύριακο."

Πατήστε εδώ τι ψάχνετε (π.χ. ρήματα,νομίσματα,ουσιαστικά,Μαραθώνα,Θερμοπυλών κ.ο.κ.)

Τι προσέχουμε στο Δημοτικό όταν γράφουμε μια έκθεση ιδεών

Πως σκεφτόμαστε στα προβλήματα μαθηματικών

Δημοφιλείς αναρτήσεις