Όταν το καράβι μπάζει νερά, αλλάξτε καράβι…

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 14/2/2020

Ο σπουδαιότερος επενδυτής στον κόσμο, ο Warren Buffett, αναφέρει στο βιβλίο με τίτλο "τα δοκίμια του Warren Buffett" την εξής έκφραση: "Όταν το καράβι μπάζει νερά και είναι γεμάτο τρύπες, μην προσπαθήσετε να τις βουλώσετε, απλά αλλάξτε καράβι!". Κατά την άποψή μου, κρύβεται μεγάλη δόση αλήθειας σε αυτή τη ρήση και μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ισχύει σε επίπεδο, όχι μόνο οικονομικό, αλλά και ευρύτερα κοινωνικό.

Θα προσπαθήσουμε να παραθέσουμε παρακάτω κάποια παραδείγματα από διάφορες πτυχές του κοινωνικοοικονομικού γίγνεσθαι που επαληθεύουν τα παραπάνω.

Παίρνουμε ως παράδειγμα έναν εκπαιδευτικό οργανισμό. Εάν η συνεργασία μεταξύ του διευθυντή, των συναδέλφων αλλά και των γονέων δεν είναι η πρέπουσα, φυσικό επακόλουθο είναι η λειτουργία του σχολείου να αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο κάθε εκπαιδευτικός δεν μπορεί με τρόπο απερίσπαστο να δημιουργήσει και να εκτελέσει το έργο του. Όσες προσπάθειες και να γίνουν, η ιστορία έχει δείξει ότι το κακό κλίμα ανάμεσα σε ανθρώπους που συνεργάζονται, αλλάζει με τρόπο δύσκολο και κοπιαστικό και τις περισσότερες φορές η προσπάθειά μας να επαναφέρουμε το καράβι στη σωστή πορεία δεν έχει αποτέλεσμα. Η μεμψιμοιρία φυσικά δεν χωράει και η προσπάθεια είναι και πρέπει να είναι εκ των ων ουκ άνευ. Από κει και πέρα, δεν πρέπει να διστάσουμε, ακόμα κι αν έχουμε δώσει το είναι μας για χρόνια στον ίδιο εκπαιδευτικό οργανισμό, να εγκαταλείψουμε το καράβι και να αναζητήσουμε ένα νέο σπιτικό που θα μας προσφέρει μεγαλύτερη ψυχική και επαγγελματική αγαλλίαση.

Στον τομέα των επενδύσεων τώρα, θα ήταν αδύνατο να διαφωνήσει κανείς με τον "μάγο της Ομάχα". Το να παραμένουμε σε μία επένδυση η οποία μας φορτώνει καθημερινά με ζημιές, είναι σαν να κάνουμε χαρακίρι. Πολλές φορές μάλιστα, αντί να βάλουμε ένα φρένο στις ζημιές μας, να αποχωρήσουμε, να προστατεύσουμε τα εναπομείναντα κεφάλαια και να αναζητήσουμε νέες ευκαιρίες διορθώνοντας τα παλιά λάθη, επιμένουμε από εγωισμό και ενισχύουμε τις θέσεις μας σε αποτυχημένες κινήσεις προσπαθώντας να μπαλώσουμε όσες τρύπες γίνεται. Η ζωή όμως, όπως και η οικονομία, όταν δεν τις κοιτάς κατάματα και δεν τις σέβεσαι θα σε στείλουν σε βάθη στα οποία η πίεση θα συντρίψει κάθε ψυχολογική σου αντοχή και προσπάθεια να αναδυθείς στην επιφάνεια. Περιορίστε λοιπόν όσες συναλλαγές και επενδύσεις σας φέρνουν συνεχόμενες ζημιές και επιμείνετε για καιρό σε αυτές που σας προσφέρουν απλόχερα κέρδη…

Στον κοινωνικό στίβο, όλοι γνωρίζουμε ότι οι χώρες που είναι επιτυχημένες συνεχίζουν να είναι και προοδεύουν περισσότερο από άλλες οι οποίες είναι βυθισμένες στην παρακμή και οδηγούν τα παιδιά τους στη μετανάστευση. Παρακολουθώντας την ίδια τη ζωή και την εξέλιξη, μπορεί κανείς-καμία να το δει καθαρά. Όταν ένας βοσκότοπος παύει να είναι γόνιμος, τα ζώα τον εγκαταλείπουν και μεταβαίνουν σε άλλους καλύτερους και πιο εφόρους για αναζήτηση τροφής. Ακριβώς το ίδιο ισχύει και με τους ανθρώπους. Χιλιάδες νέοι τα τελευταία χρόνια που η κρίση σακάτεψε τη χώρα μας και το καράβι μας πλησίασε επικίνδυνα προς τη διάλυση και τον κατακερματισμό, εγκατέλειψαν τη χώρα αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο σε μέρη που ο ήλιος έλαμπε και δεν ήταν στη δύση του. Δεν το θέλανε, πολλοί και πολλές αναγκάστηκαν να το κάνουν, το έπραξαν όμως στερώντας από τη χώρα μας τη δυνατότητα να σηκώσει πιο γρήγορα το κεφάλι της, αν και πολύ αμφιβάλλω για αυτό, καθώς οι παθογένειες που μας ταλανίζουν χρόνια είναι ακόμη εδώ και βασιλεύουν, συνεχίζοντας να πλημμυρίζουν και να κάνουν δυσκολότερη την καθημερινότητά μας. Όποιος και όποια τους κατηγορεί γιατί δεν έμειναν στη χώρα, αγνοεί απλές αρχές της βιολογίας και της ανθρώπινης ιδιοσυγκρασίας.

Τέταρτο και τελευταίο παράδειγμα είναι αυτό της οικογενειακής ζωής. Είναι λογικό θέματα που αφορούν την καθημερινότητά μας και την οικογένειά μας να τα παρακολουθούμε και να τα έχουμε πάντα εκ του συστάδην. Σε αυτή την κατηγορία η άποψή μου είναι πως αξίζει να δώσουμε όσες περισσότερες δυνάμεις έχουμε για να περιορίσουμε τις διαρροές πριν εγκαταλείψουμε το καράβι τελείως. Ακόμα και τότε όμως, όταν φτάσουμε στο σημείο καμπής, όλες οι έρευνες δείχνουν ότι είναι καλύτερο να υπάρξει αποφόρτιση των καταστάσεων που προκαλούν εντάσεις, ακόμα και αν αυτό έχει ψυχολογικές επιπτώσεις έντονες στα παιδιά, εφόσον υπάρχουν. Οι συχνοί καυγάδες, η εμφανής έλλειψη αγάπης όμως περισσότερο, στο τέλος της ημέρας μπορεί να έχουν πολύ εντονότερες επιπτώσεις στην ψυχοσύνθεση όλων των μελών της οικογένειας, οδηγώντας τα σε μία αέναη και ψυχοφθόρα προσπάθεια καθημερινής άντλησης υδάτων, τα οποία όμως την άλλη μέρα βρίσκονται ακόμα στο ίδιο επίπεδο. Στο τέλος είναι αναγκαίο να πρυτανεύσει η κοινή λογική και να θυμόμαστε όλοι και όλες πως, όπως στα καράβια, έτσι και στη ζωή, όπου ανακατεύονται πολλοί και πολλές ασυντόνιστα, τα αποτελέσματα δεν είναι καλά…

Εν κατακλείδι, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην πιστέψουμε και να μην ακούσουμε τα όσα λέει ένας από τους σπουδαιότερους καπετάνιους του πλανήτη μας, μετρημένος και ισορροπημένος άνθρωπος, οικονομικά πετυχημένος και πάνω από όλα φιλάνθρωπος. Τα όσα προαναφέρθηκαν φυσικά δεν αποτελούν παράδειγμα ελάχιστης προσπάθειας και πρόωρης εγκατάλειψης με την πρώτη δυσκολία. Αποτελούν ένα δείγμα και μία στάση ζωής που θα μας δώσουν τη δύναμη να πούμε: "Φεύγω, Αλλάζω, Ανανεώνομαι και σταματώ να Ζημιώνομαι…".

Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει η χώρα είναι μέσα από την εκπαίδευση

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις   27/5/2022

Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει η χώρα είναι μέσα από την εκπαίδευση.

Πριν δύο χρόνια σε ένα σεμινάριο του πανεπιστημίου Πειραιώς σε συνεργασία με την κυρία Χατζηδήμα Σταματίνα είχαμε κάνει μία έρευνα σχετικά με τις δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση στην Ελλάδα σε σύγκριση με τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες. Ολόκληρη την έρευνα μπορείτε να την δείτε παρακάτω:

ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Σε γενικές γραμμές, τα συμπεράσματα στα οποία καταλήξαμε ήταν πως οι πλουσιότερες ευρωπαϊκές χώρες και οι πιο αναπτυγμένες σε όλα τα επίπεδα είχαν δώσει ιδιαίτερη έμφαση στον τομέα της εκπαίδευσης. Ως εκ τούτου, δαπανούσαν πολύ μεγαλύτερα ποσά για την εκπαιδευτική τους πολιτική ως ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με χώρες όπως η Ελλάδα.

Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον συμπέρασμα είναι ότι η τεχνική εκπαίδευση είχε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο σε αυτές τις χώρες, καθώς δινόταν ιδιαίτερη έμφαση στην παραγωγή και στην επαγγελματική αποκατάσταση.

Το πιο εντυπωσιακό όμως είναι πως τα κράτη αυτά δεν ήταν αναπτυγμένα μόνο περισσότερο οικονομικά αλλά και ηθικά και κοινωνικά. Ενδεικτικό της κατάστασης είναι πως η Ολλανδία εισάγει φυλακισμένους, καθώς οι φυλακές της είναι άδειες.

Η Ελλάδα οφείλει να δώσει ιδιαίτερη έμφαση σε όλα τα εκπαιδευτικά πεδία. Στην επιμόρφωση και στην κατάρτιση των εκπαιδευτικών, στην διαμόρφωση σύγχρονων και αποτελεσματικών προγραμμάτων σπουδών που θα προωθούν την καινοτομία, την έρευνα και μία διαφορετική μάθηση, στον σωστό επαγγελματικό προσανατολισμό των νέων της χώρας, σε ένα σύστημα αξιολόγησης που θα ξεκινάει από πάνω και θα κινείται από πάνω προς τα κάτω με πολλούς και αντικειμενικούς δείκτες, που θα επιβραβεύει και δε θα τιμωρεί και φυσικά θα προσφέρει στους μαθητές και τις μαθήτριες όλα εκείνα τα απαραίτητα εφόδια και μέσα που θα κάνουν τη μάθησή τους περισσότερο διαδραστική και συνυφασμένη με τη σύγχρονη εποχή.

Φυσικά κάποιος θα μπορούσε να μας κατηγορήσει ως ιδεαλιστές. Τα πράγματα όμως δεν είναι απολύτως έτσι. Μία μικρή αύξηση των δαπανών για την παιδεία, θα μπορούσε να έχει πολλαπλάσια οφέλη για τη χώρα σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο τα επόμενα χρόνια. Τα επιστημονικά και ερευνητικά δεδομένα, αλλά και οι αριθμοί είναι αδιάψευστοι. Χώρες όπως η Φινλανδία, η Νορβηγία, η Σουηδία έχουν καταφέρει και έχουν οδηγήσει το εκπαιδευτικό τους σύστημα σε ένα τέτοιο σημείο στο οποίο οι μαθητές δεν καταλαμβάνουν μόνο τις πρώτες θέσεις σε εκπαιδευτικούς διαγωνισμούς, αλλά πάνω από όλα βγαίνουν σωστοί άνθρωποι μέσα από τα σχολεία με πολλές δεξιότητες οι οποίες είναι απαραίτητες για τον σύγχρονο πολίτη.

Σίγουρα δεν μπορούμε να αντιγράψουμε πιστά τα ξένα εκπαιδευτικά συστήματα, καθώς θα οδηγηθούμε σε ένα αποτυχημένο κακέκτυπο. Μπορούμε όμως να υιοθετήσουμε καλές πρακτικές οι οποίες θα προσαρμοστούν στα δεδομένα της χώρας μας και σε συνδυασμό με την ενίσχυση των σχολείων θα έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Δε χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική. Χρειάζεται να μπουν στην άκρη οι γραφειοκράτες και να αναλάβουν θέσεις ευθύνης και θέσεις-κλειδιά άνθρωποι που είναι χρόνια στον εκπαιδευτικό τομέα, άνθρωποι που έχουν ζήσει τα καλά και τα στραβά μέσα από το ίδιο το σύστημα. Μόνο αυτοί μπορούν να ανατρέψουν τα δεδομένα και να δημιουργήσουν μία νέα ροπή προς ένα καλύτερο αύριο. Φυσικά απαιτείται πολλή και σκληρή δουλειά από όλους όσους εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Ανέφικτο θα μου πείτε; Θα είναι και θα παραμένει ανέφικτο όσο η πολιτική ηγεσία δεν πιέζεται από εμάς τους ίδιους να κάτσει κάτω και να δημιουργήσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα για τα επόμενα 30 χρόνια, συνταγματικά κατοχυρωμένο το οποίο δεν θα μπορεί να αλλάζει κάθε φορά που γίνονται εκλογές και το οποίο θα κριθεί στο τέλος. Τότε μόνο θα μπορούμε να έχουμε τα αποτελέσματα για το τι πετύχαμε. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα συνεχίζουμε αυτό το γαϊτανάκι ράβε-ξήλωνε το οποίο συμβαίνει κάθε τέσσερα χρόνια μη σας πω και λιγότερο. Αλλαγές και πολιτικές που δεν έχουν κανένα νόημα δεν έχουν μακροπρόθεσμη προοπτική, παρά μόνο εξυπηρετούν πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη, τα οποία όμως οδηγούν τη χώρα σε εκπαιδευτικό και κοινωνικό τέλμα και τη ζωή των νέων σε αδιέξοδο.

Η υπομονή και η επιμονή είναι οι καλύτερες δεξιότητες που μπορούμε να καλλιεργήσουμε

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Ευβοϊκό τύπο στις 10/1/2023

Αναμφίβολα τα τελευταία χρόνια, με όσα συμβαίνουν γύρω μας και με την ταχύτητα που τρέχουν οι εξελίξεις στον κόσμο, τα πράγματα κινούνται με τέτοιο ρυθμό που δεν προλαβαίνουμε ούτε να τα αφομιώσουμε πλήρως.

Πολλές φορές λοιπόν, νιώθουμε έναν βρόχο στον λαιμό μας τον οποίο δεν ξέρουμε πώς μπορούμε να κόψουμε. Για να έχουμε επιτυχία σε οτιδήποτε κάνουμε, αλλά και να αντέχουμε στις κακουχίες, χρειάζεται να καλλιεργήσουμε δύο δεξιότητες απαραίτητες για τη ζωή μας και την εξέλιξή της σε θετικό πλάνο. Είναι η επιμονή και η υπομονή.

Η επιμονή υπάρχει μέσα μας από τη μικρότερη ηλικία. Μπορεί κανείς να δει τα βρέφη ή τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας να διεκδικούν και να επιμένουν σε αυτό που θέλουν ενστικτωδώς. Το ίδιο συμβαίνει βέβαια και με τα παιδιά και τους εφήβους. Μεγαλώνοντας και υπό το βάρος των υποχρεώσεών μας, πολλές φορές αμελούμε να επιμείνουμε σε αυτό που πραγματικά θέλουμε. Αποτέλεσμα είναι μία γρήγορη απογοήτευση, εγκατάλειψη των προσπαθειών μας για κάτι καλύτερο και στο τέλος της ημέρας ματαίωση όλων όσων σχεδιάζουμε. Η επιμονή μπορεί να αφορά πληθώρα ζητημάτων στην καθημερινή μας ζωή. Μπορεί να χρειαστεί να επιμείνουμε ξανά και ξανά, ώστε να πετύχουμε στη δουλειά μας, να κερδίσουμε τη γυναίκα μας, να γίνουμε καλοί στις δραστηριότητες του ελεύθερου χρόνου μας και γενικότερα να διακριθούμε με όσα καταπιανόμαστε.

Θα ήθελα να σημειώσω εδώ βέβαια ότι η επιμονή στο λάθος μπορεί να μας οδηγήσει στην καταστροφή. Όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά και φταίμε εμείς για αυτό, είναι αναγκαίο να προσαρμοζόμαστε άμεσα και να στρίβουμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Μετά πρέπει να επιμείνουμε προς εκείνη την πορεία. Έχουμε δει ανθρώπους να καταστρέφονται επειδή επιμένουν να παίζουν τυχερά παιχνίδια ή επειδή επιμένουν στα πάθη τους. Το βράδυ λοιπόν πριν πέσουμε στο κρεβάτι μας μπορούμε να φτιάξουμε μία λίστα με όλα εκείνα τα ζητήματα στα οποία πραγματικά πρέπει να επιμείνουμε, ώστε να γίνουμε καλύτεροι. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε και κατά τη διάρκεια της άθλησής μας, όπου το μυαλό μας καθαρίζει και μπορούμε να πάρουμε σοφότερες αποφάσεις.

Η δεύτερη και εξόχως σημαντική δεξιότητα είναι η υπομονή. Η επιμονή με την υπομονή είναι αδερφάκια. Πάνε μαζί και συνήθως όποιος ή οποία διαθέτει τη μια, διαθέτει και την άλλη. Για να έχεις επιμονή χρειάζεσαι υπομονή και για να έχεις υπομονή χρειάζεσαι επιμονή. Δεν γίνεται να σου λείπει το ένα από τα δύο. Οι δυνάμεις του ανθρώπου είναι πραγματικά αστείρευτες και μπορεί να υπομένει τα πάντα. Πραγματικά κανείς δεν γνωρίζει τι μπορεί να κάνει μέχρι να το διαπιστώσει ο ίδιος. Επειδή όμως αυτό μπορεί να αργήσει, χρειάζεται υπομονή ώστε να φανούν τα αποτελέσματα της επιμονής. Η υπομονή είναι χάρισμα το οποίο μπορεί να μας βοηθήσει τόσο στον οικονομικό μας βίο όσο και στην καθημερινή μας οικογενειακή, και όχι μόνο, ζωή.

Οι δάσκαλοι έχει αποδειχθεί πως χρειάζονται τεράστια αποθέματα υπομονής και αυτό τους κάνει καλούς και σε πολλά άλλα πράγματα. Σε μία πρόσφατη έρευνα αποδείχθηκε ότι όσοι εκπαιδευτικοί ασχολούνταν με το χρηματιστήριο, είχαν καλύτερες επιδόσεις στις επενδύσεις τους επειδή ακριβώς είχαν την υπομονή να περιμένουν να ωριμάσουν και να γευτούν τις επιτυχίες τους. Καλύτερες ακόμα και από αυτούς που ασχολούνται με τα χρηματοπιστωτικά, καθώς το άγχος για το γρήγορο κέρδος τούς οδηγεί πολλές φορές σε λάθος συναλλαγές. Την ίδια στιγμή στη σημερινή εποχή έχει χαθεί πλέον η υπομονή ανάμεσα στους ανθρώπους, με αποτέλεσμα τα διαζύγια να έρχονται το ένα μετά το άλλο. Η υπομονή στον δρόμο, στους χώρους εργασίας πνέει τα λοίσθια και οι εντάσεις αυξάνονται συνεχώς. Γενικά ο λαός μας δεν φημίζεται για την υπομονή του.

Καταλήγοντας, θα ήθελα να σημειώσω πως η επιτυχία στη ζωή μας εξαρτάται πολύ από όλα τα παραπάνω. Συνήθως οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι είναι αυτοί που επιμένουν και έχουν την υπομονή να γευτούν τους καρπούς των επιτυχιών τους. Το ίδιο συμβαίνει και με το ψάρεμα. Είναι μία μικρογραφία της ίδιας της ζωής. Αυτός-ή που επιμένει και ψάχνεται, αυτός που έχει την υπομονή να περιμένει, είναι και αυτός που στο τέλος βγάζει το ψάρι. Οι υπόλοιποι-ες απλά μένουν να τον κοιτούν…

Γιατί οι σχέσεις από απόσταση με τους συγγενείς μας είναι συχνά ισχυρότερες

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Σε έναν κόσμο που μοιάζει να μικραίνει συνεχώς χάρη στην τεχνολογία, η γεωγραφική απόσταση δεν αποτελεί πλέον ανυπέρβλητο εμπόδιο για την επικοινωνία. Παραδόξως, όμως, πολλοί από εμάς διαπιστώνουμε ότι οι σχέσεις που διατηρούμε με τους συγγενείς που ζουν μακριά είναι συχνά πιο αρμονικές και ουσιαστικές από εκείνες με τους συγγενείς που βλέπουμε σχεδόν καθημερινά. Πώς εξηγείται αυτό το φαινόμενο; Γιατί η απόσταση φαίνεται να ενισχύει τους δεσμούς αντί να τους φθείρει;

Ένας από τους κυριότερους λόγους είναι η εξιδανίκευση που προκαλεί η απουσία. Όταν δεν βιώνουμε την καθημερινή τριβή, τις μικρές διαφωνίες για ασήμαντα ζητήματα ή τις παρεξηγήσεις που αναπόφευκτα προκύπτουν από τη συχνή επαφή, είναι ευκολότερο να εστιάζουμε στα θετικά στοιχεία της σχέσης. Η επικοινωνία με τους μακρινούς συγγενείς είναι συνήθως πιο συνειδητή και προγραμματισμένη. Ένα τηλεφώνημα ή μια βιντεοκλήση γίνεται μια ξεχωριστή στιγμή μέσα στην εβδομάδα, αφιερωμένη στο να μοιραστούμε τα σημαντικά νέα μας, να προσφέρουμε υποστήριξη και να νιώσουμε τη συναισθηματική σύνδεση. Δεν υπάρχει ο χρόνος ή η διάθεση για μικροπρέπειες και γκρίνια.

Επιπλέον, η απόσταση προστατεύει την προσωπική μας αυτονομία. Το ζευγάρι γίνεται πιο δύνατο και ανεξάρτητο, αντιμετωπίζοντας όλες τις καταστάσεις με τις δικές του δυνάμεις. Οι κοντινοί συγγενείς, συχνά με την καλύτερη των προθέσεων, μπορεί να γίνουν παρεμβατικοί, να έχουν άποψη για τις επιλογές μας ή να δημιουργούν προσδοκίες που νιώθουμε υποχρεωμένοι να εκπληρώσουμε. Αντιθέτως, οι συγγενείς που ζουν σε άλλη πόλη ή χώρα λειτουργούν περισσότερο ως υποστηρικτικό δίκτυο παρά ως παράγοντας κοινωνικού ελέγχου. Η σχέση βασίζεται στην αμοιβαία επιλογή και αγάπη και όχι στην υποχρέωση της γειτνίασης.

Τέλος, οι συναντήσεις με τους μακρινούς συγγενείς αποκτούν έναν χαρακτήρα γιορτής. Οι διακοπές, τα καλοκαίρια ή οι γιορτές που περνάμε μαζί είναι στιγμές πολυαναμενόμενες, γεμάτες χαρά και προσπάθεια να αξιοποιηθεί ο κοινός χρόνος στο έπακρο. Αυτές οι θετικές εμπειρίες ενισχύουν τους δεσμούς και δημιουργούν πολύτιμες αναμνήσεις που συντηρούν τη σχέση μέχρι την επόμενη συνάντηση. 

Ασφαλώς, αυτό δεν σημαίνει ότι οι σχέσεις με τους κοντινούς συγγενείς είναι καταδικασμένες να είναι προβληματικές. Ωστόσο, η δυναμική των σχέσεων από απόσταση μας διδάσκει κάτι σημαντικό: η ποιότητα της επικοινωνίας, ο σεβασμός στον προσωπικό χώρο και η συνειδητή προσπάθεια για σύνδεση είναι τα θεμέλια κάθε ισχυρού οικογενειακού δεσμού, ανεξάρτητα από τα χιλιόμετρα που μας χωρίζουν.

Πώς προστατευόμαστε από το χιόνι και τον πάγο

Ο χειμώνας μπορεί να είναι όμορφος και διασκεδαστικός, αλλά μπορεί επίσης να είναι και επικίνδυνος. Το χιόνι και ο πάγος μπορούν να δημιουργήσουν δύσκολες συνθήκες, τόσο στους δρόμους όσο και στα πεζοδρόμια, αλλά και σε άλλους εξωτερικούς χώρους. Για να παραμείνετε ασφαλείς και να αποφύγετε ατυχήματα, είναι σημαντικό να λάβετε μέτρα για να προστατεύσετε τον εαυτό σας και την περιουσία σας από τις επιπτώσεις του χιονιού και του πάγου.

Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να προστατευθείτε από το χιόνι και τον πάγο είναι να φοράτε κατάλληλα ρούχα και παπούτσια. Αυτό σημαίνει να ντύνεστε σε στρώσεις για να παραμένετε ζεστοί, στεγνοί και να φοράτε μονωμένες μπότες με καλή πρόσφυση για να αποφύγετε το γλίστρημα και την πτώση. Θα πρέπει επίσης να σκεφτείτε να φοράτε καπέλο, γάντια και φουλάρι για να προστατεύσετε το πρόσωπο και τα άκρα σας από το κρύο.

Εάν πρέπει να οδηγείτε σε συνθήκες χιονιού ή παγετού, υπάρχουν μερικά σημαντικά βήματα που πρέπει να ακολουθήσετε για να προστατεύσετε τον εαυτό σας και το όχημά σας. Πρώτα, βεβαιωθείτε ότι το αυτοκίνητό σας είναι εξοπλισμένο με χειμερινά ελαστικά καλής ποιότητας που παρέχουν καλή πρόσφυση στο χιόνι και τον πάγο. Θα πρέπει επίσης να έχετε ένα κιτ έκτακτης ανάγκης στο αυτοκίνητό σας με αντικείμενα όπως κουβέρτες, νερό και σνακ σε περίπτωση που κολλήσετε.

Όσον αφορά την προστασία του σπιτιού σας από το χιόνι και τον πάγο, υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να ελαχιστοποιήσετε τους κινδύνους ζημιάς. Ένα σημαντικό βήμα είναι να καθαρίσετε το χιόνι και τον πάγο από τη στέγη σας το συντομότερο δυνατό μετά από μια καταιγίδα. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή σχηματισμού φραγμάτων πάγου, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν εισροή νερού στο σπίτι σας και να προκαλέσουν ζημιά.

Θα πρέπει επίσης να βεβαιωθείτε ότι οι υδρορροές σας είναι καθαρές από πάγο, έτσι ώστε το νερό να μπορεί να ρέει ελεύθερα μακριά από το σπίτι σας. Εάν έχετε δέντρα κοντά στο σπίτι σας, φροντίστε να κόψετε τυχόν κλαδιά που θα μπορούσαν να σπάσουν κάτω από το βάρος του χιονιού ή του πάγου και να προκαλέσουν ζημιά. Αφήστε μια βρύση να στάζει λίγο για να μην παγώσουν οι σωλήνες. 

Τέλος, είναι σημαντικό να λάβετε μέτρα για να προστατευθείτε από ατυχήματα που προκαλούνται από το χιόνι και τον πάγο στην ιδιοκτησία σας. Αυτό σημαίνει να φτυαρίζετε το χιόνι από τα πεζοδρόμια και τους δρόμους αμέσως μετά από μια χιονιοκαταιγίδα και να απλώνετε αλάτι ή άμμο σε ολισθηρές επιφάνειες. Θα πρέπει επίσης να είστε προσεκτικοί όταν περπατάτε ή τρέχετε σε παγωμένες επιφάνειες!

Συμπερασματικά, η προστασία του εαυτού σας και της περιουσίας σας από το χιόνι και τον πάγο απαιτεί έναν συνδυασμό προετοιμασίας, προγραμματισμού και κοινής λογικής. Λαμβάνοντας αυτά τα βήματα, μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε τους κινδύνους ατυχημάτων και ζημιών και να απολαύσετε την ομορφιά και τη διασκέδαση του χειμερινού καιρού με ασφάλεια και άνεση.

Μπροστά στις δυνάμεις της φύσης είμαστε πραγματικά ένα μηδενικό

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Τις τελευταίες εβδομάδες συνέβη στη χώρα μας μία από τις μεγαλύτερες φυσικές καταστροφές στην ιστορία της. Χιλιάδες στρέμματα έγιναν στάχτη και η οικολογική καταστροφή είναι πραγματικά αδιανόητη.

Τραγικές είναι και οι ανθρώπινες απώλειες που υπήρξαν από την πλευρά των εθελοντών πυροσβεστών, που έδωσαν τα πάντα μαζί με τους πυροσβέστες τόσο της χώρας μας όσο και άλλων χωρών, για να τιθασεύσουν το πύρινο θηρίο. Τηρουμένων των αναλογιών οι ανθρώπινες απώλειες ευτυχώς δεν μεγεθύνθηκαν. Οι μνήμες από το Μάτι είναι ακόμα νωπές και ο φόβος είναι αυτός που οδηγεί τους ανθρώπους πολλές φορές στο να προστατευτούν. Την ίδια στιγμή πρέπει να παραδεχτούμε ότι σε οργανωτικό επίπεδο, όσον αφορά τον τομέα "ανθρώπινες απώλειες", έχουν γίνει σημαντικά βήματα μετά τις τελευταίες φυσικές καταστροφές. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και σε επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος.

Η χώρα μας εκεί υστερεί σημαντικά. Ο πυροσβεστικός στόλος είναι απαρχαιωμένος, αντιπυρικές ζώνες δεν υπάρχουν πουθενά, η ατομική ευθύνη που έχει ο καθένας για να καθαρίζει το οικόπεδό του αγνοείται, αυθαίρετα συνεχίζονται να χτίζονται μέσα σε δάση, οι πυρομανείς συλλαμβάνονται και αφήνονται ελεύθεροι ή δεν οδηγούνται ποτέ στη δικαιοσύνη, οικοπεδοφάγοι και συμφέροντα δρουν ανεξέλεγκτα. Αυτές είναι οι βασικές αιτίες της κακοδαιμονίας μας. Η κλιματική κρίση είναι απλά ο σύμμαχός τους.

Ακόμη όμως και όλα τα παραπάνω να φτιάξουμε, που πρέπει να γίνουν ασυζητητί, η δύναμη της φύσης μερικές φορές είναι τόσο μεγάλη που το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να παρακολουθούμε εμβρόντητοι τα όσα εκτυλίσσονται. Σε χώρες συνηθισμένες σε βροχή, όπως η Γερμανία, η Αυστρία και η Ολλανδία, είδαμε πριν ένα μήνα απίστευτες πλημμύρες και καταστροφές με πολλά θύματα.

Όταν λοιπόν η φύση μάς χτυπάει ανελέητα, είναι φυσικό πολλές φορές να χάνουμε την ψυχραιμία, να λειτουργούμε με το συναίσθημα και να πιστεύουμε οτιδήποτε μας προωθούν. Αν μάλιστα έχουμε μία επιρρέπεια προς το να πιστεύουμε ότι τα πάντα είναι σχεδιασμένα και για όλα φταίνε όλοι οι άλλοι, τότε δεν θέλουμε παρά ένα μικρό κομματάκι για να κυλήσουμε στον βούρκο του δογματισμού και των fake news. Χάνουμε την πίστη μας στα επιστημονικά δεδομένα, αναλωνόμαστε μόνο στο παρόν, έτοιμοι να κατηγορήσουμε τους πάντες και τα πάντα και ζωσμένοι με εκρηκτικά της μικροπολιτικής που μπορούν να διχάσουν και να καταστρέψουν οποιαδήποτε κοινωνία.

Μπροστά στις δυνάμεις της φύσης είμαστε απλά ένα μηδενικό. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε αυτό, τόσο πιο γρήγορα θα πάρουμε μέτρα πρόληψης για να αντιμετωπίσουμε την κλιματική κρίση και να αποφύγουμε παρόμοιες εικόνες, όσο μπορεί να συμβεί αυτό.

Άρθρο μου στον Ευβοϊκό Τύπο στις 17/9/2021

Νέες τάσεις που διαμορφώνουν το μέλλον της μάθησης

 

Η εκπαίδευση του αύριο: Νέες τάσεις που διαμορφώνουν το μέλλον της μάθησης

Η εκπαίδευση βρίσκεται σε μια εποχή ριζικών αλλαγών. Το παραδοσιακό μοντέλο της αποστήθισης και της μετωπικής διδασκαλίας δίνει τη θέση του σε δυναμικές και διαδραστικές προσεγγίσεις, όπου η τεχνολογία και η ανάπτυξη δεξιοτήτων παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο στόχος δεν είναι πλέον απλώς η μετάδοση γνώσης, αλλά η καλλιέργεια κριτικά σκεπτόμενων, δημιουργικών και προσαρμοστικών πολιτών που θα ανταποκριθούν στις προκλήσεις του μέλλοντος.

Ας δούμε μερικές από τις βασικές τάσεις που διαμορφώνουν τη νέα εκπαιδευτική πραγματικότητα:

1. Η ψηφιακή επανάσταση στην τάξη

Η τεχνολογία είναι πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Διαδραστικοί πίνακες, tablets, εκπαιδευτικές πλατφόρμες και εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης μεταμορφώνουν το μάθημα σε μια διαδραστική εμπειρία. Η εξ αποστάσεως εκπαίδευση (e-learning) προσφέρει ευελιξία και πρόσβαση στη γνώση χωρίς γεωγραφικούς περιορισμούς, επιτρέποντας τη δια βίου μάθηση.

2. Εξατομικευμένη μάθηση

Κάθε μαθητής είναι μοναδικός, με διαφορετικούς ρυθμούς και τρόπους μάθησης. Η σύγχρονη εκπαίδευση αναγνωρίζει αυτή την ανάγκη και, με τη βοήθεια της τεχνολογίας, προσφέρει εξατομικευμένα προγράμματα. Το εκπαιδευτικό υλικό προσαρμόζεται στις ανάγκες και τις δυνατότητες του κάθε μαθητή, βοηθώντας τον να εξελιχθεί με τον δικό του ρυθμό.

3. Ανάπτυξη ήπιων δεξιοτήτων (Soft Skills)

Πέρα από τις ακαδημαϊκές γνώσεις, η σύγχρονη αγορά εργασίας απαιτεί δεξιότητες όπως η ομαδικότητα, η κριτική σκέψη, η επίλυση προβλημάτων και η δημιουργικότητα. Το νέο σχολείο εστιάζει στην καλλιέργεια αυτών των "ήπιων δεξιοτήτων" μέσα από ομαδικές εργασίες (project-based learning), συζητήσεις και δραστηριότητες που ενθαρρύνουν τη συνεργασία και την ενεργό συμμετοχή.

4. Συνεργατική και βιωματική μάθηση

Οι μαθητές μαθαίνουν καλύτερα όταν συμμετέχουν ενεργά και συνεργάζονται. Η μάθηση μέσα από την έρευνα (inquiry-based learning) και η ενασχόληση με πραγματικά προβλήματα (STEM - Science, Technology, Engineering, Mathematics) τους βοηθά να αναπτύξουν την περιέργειά τους και να συνδέσουν τη θεωρία με την πράξη, κάνοντας τη γνώση κτήμα τους.

Συμπερασματικά, η εκπαίδευση του μέλλοντος είναι ευέλικτη, διαδραστική και επικεντρωμένη στον μαθητή. Προετοιμάζει τους νέους όχι μόνο με γνώσεις, αλλά και με τις απαραίτητες δεξιότητες για να πλοηγηθούν σε έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς.

Στο επίκεντρο οι διορισμοί και οι προσλήψεις αναπληρωτών

Στο επίκεντρο οι διορισμοί και οι προσλήψεις αναπληρωτών

Το πιο σημαντικό νέο των ημερών αφορά άμεσα τους εκπαιδευτικούς, καθώς βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η διαδικασία για τους μόνιμους διορισμούς 10.000 εκπαιδευτικών σε κενές οργανικές θέσεις στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Η προθεσμία για την υποβολή των αιτήσεων λήγει στις 18 Αυγούστου. Παράλληλα, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του Υπουργείου Παιδείας, αναμένεται και η Α' φάση προσλήψεων αναπληρωτών, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για περίπου 38.000 προσλήψεις συνολικά μέσα στη χρονιά, καλύπτοντας τις ανάγκες των σχολείων όλης της χώρας.

Ενισχύεται η Ειδική Αγωγή με οκτώ νέα σχολεία

Σε μια πολύ θετική εξέλιξη, το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε την ίδρυση οκτώ νέων Σχολικών Μονάδων Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΣΜΕΑΕ) που θα λειτουργήσουν από το σχολικό έτος 2025-2026. Στόχος είναι η καλύτερη υποστήριξη των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Τα νέα σχολεία (Ειδικά Νηπιαγωγεία και Δημοτικά) θα ιδρυθούν σε περιοχές όπως ο Νέστος Καβάλας, το Χαλάνδρι, ο Άλιμος, ο Αλμυρός και η Δυτική Θεσσαλονίκη. Επιπλέον, ιδρύονται και δύο νέα Ενιαία Ειδικά Επαγγελματικά Γυμνάσια-Λύκεια σε Καρπενήσι και Κω, μαζί με νέους τομείς και ειδικότητες σε υπάρχοντα ΕΝ.Ε.Ε.ΓΥ.Λ. της χώρας.

Νέα από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση

Στα πανεπιστήμια, ανακοινώθηκε η εξασφάλιση χρηματοδότησης ύψους 24 εκατομμυρίων ευρώ για την ανακαίνιση της ιστορικής Φοιτητικής Εστίας του ΕΚΠΑ, ένα έργο που αναμένεται να αναβαθμίσει σημαντικά τη φοιτητική μέριμνα στην πρωτεύουσα. Παράλληλα, το Πανεπιστήμιο Πατρών εισέρχεται σε «νέα εποχή», σηματοδοτώντας εξελίξεις και για τα περιφερειακά ιδρύματα.

Στο «τραπέζι» αλλαγές για τις Πανελλαδικές από το 2027

Κοιτώντας προς το μέλλον, έντονη είναι η συζήτηση για αλλαγές στο σύστημα εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Σύμφωνα με τα σχέδια του Υπουργείου, από το 2027 οι εξετάσεις θα βασίζονται αποκλειστικά στην Τράπεζα Θεμάτων, ενώ εξετάζεται η κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής (ΕΒΕ), δίνοντας τη δυνατότητα σε κάθε πανεπιστημιακό τμήμα να ορίζει τα δικά του κριτήρια για την εισαγωγή των φοιτητών.

Άλλες σημαντικές ειδήσεις:

• Ασφάλεια στα σχολεία: Η Υφυπουργός Παιδείας, Σοφία Ζαχαράκη, ανακοίνωσε την πρόθεση για εξοπλισμό των σχολείων με 10.000 απινιδωτές.

• Νέες δεξιότητες: Ο οικονομικός εγγραμματισμός εισάγεται ως δεξιότητα ζωής στο πρόγραμμα σπουδών.