ΑΓΝΩΣΤΗ ΟΡΘΟΓΑΡΦΙΑ : Νο 3

Το σχολείο σιγά - σιγά πλησιάζει στο τέλος του. Περάσαμε υπέροχα αυτή τη χρονιά.
Αφήσαμε το άγχος πίσω και μάθαμε δύσκολες λέξεις όπως το απορριμματοφόρο. Ο κύριος λέει πως είμαστε παιδιά γενναία που διορθώνουμε τα λάθη μας και τα παραδεχόμαστε. Επίσης, θεωρεί ότι είμαστε όλοι διαφορετικοί, αλλά πρέπει να έχουμε ίσες ευκαιρίες.
Τώρα που η πανδημία φτάνει στο τέλος της, θα πάμε και πάλι εκδρομές, θα δανειζόμαστε βιβλία, θα κάνουμε πιο πολλές ομαδικές εργασίες και θα βγαίνουμε όλοι μαζί διάλειμμα. Δεν είναι τέλειο;
Πιστεύω πως τελικά ο δάσκαλός μας έχει δίκιο πως από κάθε δυσκολία βγαίνουμε πιο δυνατοί!
Χτες έδειξα την αγάπη μου στη γιορτή της μητέρας, δίνοντάς της γαρδένιες. Εκείνη δάκρυσε και με αγκάλιασε αμέσως. Η ευωδία από τα λουλούδια κάλυψε όλο το δωμάτιο. Μετά άρχισα να ζωγραφίζω με ζήλο. Έφτιαξα ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα και ένα χωράφι γεμάτο ηλιοτρόπια. Πιο κάτω, μία θάλασσα μου θύμιζε την απέραντη αγάπη για τη μαμά μου. Έγινα πραγματικός καλλιτέχνης.
Η μοίρα το έφερε να ζω σε μία πολύ όμορφη οικογένεια. Στο σπίτι μας έχουμε πολλή αγάπη και πολλή φροντίδα. Ομολογώ πως είμαι περιχαρής. Δεν τσακωνόμαστε ποτέ και περνάμε τέλεια.
Φαίνεται πως το χαμόγελο στα χείλη μας θα υπάρχει για πολύ καιρό ακόμα. Θα συνεχίσει να μας δίνει ώθηση στον απέραντο ωκεανό της ζωής.