Ο απείθαρχος Μάρκος

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Ο Μάρκος ήταν μια πρόκληση. Όχι με την κακή έννοια, αλλά με την έννοια της συνεχούς αναζήτησης ορίων. Στην Τρίτη Δημοτικού, το "ήσυχα" δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό του. Φώναζε απαντήσεις χωρίς να σηκώνει το χέρι, πεταγόταν από τη θέση του, ενοχλούσε τους συμμαθητές του, και μερικές φορές, όταν ένιωθε πραγματικά αδικημένος, έριχνε και καμιά κλωτσιά στο θρανίο. Οι συνάδελφοι μου είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά. "Απείθαρχος," "προβληματικός," "αδιόρθωτος," ήταν μερικές από τις λέξεις που ψιθύριζαν στους διαδρόμους. Εγώ, όμως, έβλεπα κάτι άλλο στα μάτια του Μάρκου. Έβλεπα μια σπίθα, μια ανάγκη για προσοχή που εκφραζόταν με τον πιο λάθος τρόπο.

Η πρώτη προσέγγιση ήταν η κλασική: παρατηρήσεις και συνέπειες. Τίποτα δεν φαινόταν να λειτουργεί. Ο Μάρκος συνέχιζε να είναι ο Μάρκος, ο θορυβώδης, ο ανυπότακτος. Μια μέρα, μετά από ένα ιδιαίτερα έντονο επεισόδιο, όπου ο Μάρκος είχε διακόψει το μάθημα φωνάζοντας ασυναρτησίες, τον κράτησα μετά το σχόλασμα. Δεν τον μάλωσα. Αντίθετα, τον ρώτησα απλά: "Μάρκο, τι συμβαίνει; Γιατί νιώθεις την ανάγκη να φέρεσαι έτσι;"

Η απάντηση ήρθε διστακτικά, με δάκρυα στα μάτια. "Κανείς δεν με ακούει, κύριε," ψιθύρισε. "Στο σπίτι φωνάζουν συνέχεια, και στο σχολείο… νιώθω σαν να μην υπάρχω."

Εκείνη τη στιγμή, κατάλαβα. Ο Μάρκος δεν ήταν απλά ένα "προβληματικό παιδί". Ήταν ένα παιδί που λαχταρούσε να ακουστεί, να γίνει ορατό. Χρειαζόταν βοήθεια...

Άλλαξα εντελώς την προσέγγισή μου. Άρχισα να του δίνω μικρές αρμοδιότητες στην τάξη, όπως να μοιράζει τα τετράδια ή να σβήνει τον πίνακα. Τον ρωτούσα τη γνώμη του για διάφορα θέματα, ακόμα και για ασήμαντα πράγματα, όπως ποιο χρώμα μαρκαδόρου να χρησιμοποιήσω. Τον επαινούσα δημόσια για κάθε μικρή του πρόοδο, ακόμα και για το ότι κατάφερε να μείνει στη θέση του για δέκα λεπτά.

Η αλλαγή δεν ήρθε αμέσως. Υπήρχαν πισωγυρίσματα, στιγμές που η παλιά συμπεριφορά του Μάρκου επανερχόταν. Αλλά σιγά σιγά, άρχισα να βλέπω μια μεταμόρφωση. Ο Μάρκος έγινε πιο ήρεμος, πιο συνεργάσιμος. Άρχισε να σηκώνει το χέρι του, να περιμένει τη σειρά του, να ακούει τους άλλους. Η σπίθα στα μάτια του δεν έσβησε, απλά άρχισε να καίει με ένα πιο σταθερό, πιο ζεστό φως.

Στο τέλος της χρονιάς, ο Μάρκος δεν ήταν πια το παιδί που όλοι θεωρούσαν "αδιόρθωτο". Ήταν ένα παιδί που είχε βρει τη φωνή του, που είχε μάθει να εκφράζεται με υγιή τρόπο. Και εγώ, είχα μάθει ένα πολύτιμο μάθημα: πίσω από κάθε "προβληματική συμπεριφορά", κρύβεται μια ιστορία, μια ανάγκη που περιμένει να ακουστεί. Και μερικές φορές, το μόνο που χρειάζεται είναι ένας δάσκαλος που να είναι πρόθυμος να ακούσει.

Γιατί είναι σημαντικό να λέμε την αλήθεια

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Ευβοϊκό τύπο στις 14/1/2023

Γιατί είναι σημαντικό να λέμε την αλήθεια

Θα ήθελα να ξεκινήσω το σημερινό μου άρθρο με μία φράση του Winston Churchill: "Δεν υπάρχει χειρότερη τακτική για έναν ηγέτη, από το να συντηρεί ψεύτικες ελπίδες, οι οποίες στο τέλος θα εξανεμιστούν". Όλοι και όλες γνωρίζουμε πως αργά ή γρήγορα η αλήθεια λάμπει και καλούμαστε όλοι να την αντιμετωπίσουμε. Είναι προτιμότερο λοιπόν να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι από την αρχή ή να διαπιστώνουμε με πικρία και απογοήτευση την πλάνη μας αργότερα;

Οι λόγοι για τους οποίους η αλήθεια πρέπει να κυριαρχεί στο είναι μας είναι πολλοί. Στο σημερινό άρθρο θα προσπαθήσουμε να σταχυολογήσουμε τους βασικότερους.

Το να είμαστε ειλικρινείς βοηθάει στο να χτίζουμε σχέσεις εμπιστοσύνης. Σχέσεις δυνατές που θα κρατήσουν στον χρόνο. Δεν κρύβουμε κάτω από το χαλί όσα δεν θέλουν να ακούσουν οι υπόλοιποι. Ο ακροατής, η οικογένειά μας, οι συνάδελφοί μας, ξέρουν με ποιον έχουν να κάνουν. Η διπροσωπία και η υποκρισία, όταν αναδυθούν στην επιφάνεια, ραγίζουν το γυαλί δια παντός. Συστηθείτε λοιπόν με ειλικρίνεια στο κοντινό σας περιβάλλον και στο χώρο εργασίας σας. Μη φοβάστε να διαφωνήσετε, αλλά όταν το κάνετε, να το κάνετε εμπεριστατωμένα και με τρόπο που να μην προσβάλλει τους συνομιλητές σας. Μη χρησιμοποιείτε ψευδείς πληροφορίες ή επιχειρήματα για τα οποία δεν μπορείτε να είστε βέβαιοι. Είναι χειρότερο και θα εκτεθείτε όταν η αλήθεια σας χτυπήσει κατά πρόσωπο. Καλύτερα να είστε ειλικρινείς και να πείτε τη μαγική φράση που φοβόμαστε πολλές φορές να ξεστομίσουμε: "Αυτό δεν το γνωρίζω, θα το εξετάσω και θα σας απαντήσω σε μεταγενέστερο χρόνο".

Η επιλογή να ακολουθήσουμε τον δρόμο της αλήθειας δείχνει παρρησία εκ μέρους μας. Αναδεικνύει το εσωτερικό μας θάρρος και τη δύναμη της προσωπικότητάς μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που ζούμε μέσα σε μία πλάνη και νομίζουμε πως αποκρύπτοντας δύσκολες καταστάσεις και ανακοινώσεις κερδίζουμε χρόνο. Βραχυπρόθεσμα αυτό ισχύει. Μακροπρόθεσμα όμως η ζημιά είναι πολύ μεγαλύτερη, καθώς στερούμε ζωτικό χρόνο σε όσους είναι αναγκαίο να μάθουν την αλήθεια, ώστε να προετοιμαστούν κατάλληλα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα στο σημείο αυτό μπορεί να αποτελέσει η ιατρική. Η καθυστέρηση της ανακοίνωσης μιας σοβαρής ασθένειας, μπορεί βραχυπρόθεσμα να είναι ανακουφιστική για τον ασθενή, μακροπρόθεσμα όμως θα έχει δυσμενέστερες συνέπειες, καθώς η κατάλληλη θεραπεία δε θα εκτελεστεί στην ώρα της.

Στη χώρα που ζούμε η έννοια της προσωπικής ευθύνης χάνεται μπροστά στη συλλογική. Αυτό είναι μία φυσιολογική ανθρώπινη αντίδραση, μας οδηγεί να αποποιηθούμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί, αλλά μας εκθέτει ευρύτερα, όταν αυτό γίνει αντιληπτό από τον περίγυρό μας. Η λογοδοσία είναι μία λέξη που σπάνια ακούμε στον δημόσιο διάλογο, αλλά έχει εξέχουσα σημασία. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην κάνουμε λάθη στη ζωή μας, ειδικά όταν διοικούμε μια επιχείρηση ή έχουμε κάποιες σημαντικές θέσεις ευθύνης σε πολιτικά πόστα ή άλλους οργανισμούς. Είναι εξόχως σημαντικό να αναγνωρίσουμε πότε το καράβι πηγαίνει προς τη λάθος κατεύθυνση και να υποβάλλουμε σε ελέγχους το σκεπτικό μας και τις πράξεις μας, κάνοντας τους συνεργάτες βοηθούς μας και οδηγούς μας προς τη σωστή κατεύθυνση. Για να συμβεί αυτό πρέπει να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, να φανερώσουμε όλα τα δεδομένα στο τραπέζι και, όταν χρειαστεί, να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα ακόμα και αν αντιδρούν όσοι νομίζουν ότι κατέχουν την αλήθεια, αλλά η πραγματικότητα δείχνει προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Εν κατακλείδι, αν ήμασταν πιο ειλικρινείς και αντιμετωπίζαμε τους φόβους μας, η κοινωνία θα ήταν πιο δίκαιη και πιο αποτελεσματική. Οι σχέσεις μας πιο ειλικρινείς και με λιγότερα προβλήματα. Δεν μπορεί να υπάρξει η απόλυτη ειλικρίνεια, καθώς η ανθρώπινη φύση είναι αξεπέραστη. Το εχουμε νιώσει πολλές φορές και εμείς οι ίδιοι, όταν το ένστικτό μας μας λέει, να αποκρύψουμε ή να καθυστερήσουμε την αλήθεια. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως πως είμαστε άνθρωποι και η υπόστασή μας μπορεί να πάει κόντρα στα ένστικτά μας, σε αντίθεση με το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο. Μιλήστε λοιπόν αληθινά και στο τέλος της ημέρας το μόνο που έχετε να αποκομίσετε, μετά από τις πρόσκαιρες δυσκολίες, θα είναι ψυχική γαλήνη, ηρεμία και εποικοδομητικές κοινωνικές σχέσεις.

Πώς να κάνετε το πρωινό στο σχολείο μια χαρούμενη υπόθεση

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Το σχολείο είναι ένας χώρος μάθησης και ανάπτυξης, αλλά για πολλά παιδιά το πρωινό ξύπνημα και η μετάβαση στο σχολείο μπορεί να είναι μια αγχωτική διαδικασία. Με λίγη προετοιμασία και θετική διάθεση, μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να ξεκινήσουν τη μέρα τους χαρούμενα και γεμάτα ενέργεια.



1. Η σημασία του ύπνου

Ένα καλό βραδινό ύπνο είναι απαραίτητο για να ξυπνήσουν τα παιδιά ξεκούραστα και έτοιμα για τη μέρα τους. Βεβαιωθείτε ότι έχουν ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου, ώστε να κοιμούνται αρκετές ώρες κάθε βράδυ.


2. Το χαλαρό πρωινό

Ξεκινήστε νωρίς: Δώστε στα παιδιά αρκετό χρόνο για να ξυπνήσουν, να ετοιμαστούν και να φάνε πρωινό χωρίς βιασύνη.

Θετική ατμόσφαιρα: Βάλτε χαρούμενη μουσική, φτιάξτε ένα νόστιμο και υγιεινό πρωινό και αποφύγετε τις έντονες συζητήσεις ή τα αρνητικά σχόλια.

Συμμετοχή: Ενθαρρύνετε τα παιδιά να συμμετέχουν στην προετοιμασία του πρωινού ή στο στρώσιμο του τραπεζιού.


3. Προετοιμασία από το προηγούμενο βράδυ

Ετοιμάστε τα ρούχα: Επιλέξτε τα ρούχα που θα φορέσουν τα παιδιά και ετοιμάστε την τσάντα τους από το προηγούμενο βράδυ.


Προγραμματισμός: Ελέγξτε το πρόγραμμα της επόμενης μέρας και βεβαιωθείτε ότι έχουν όλα όσα χρειάζονται για τα μαθήματα ή τις εξωσχολικές δραστηριότητες.



4. Η διαδρομή προς το σχολείο

Θετικές συζητήσεις: Χρησιμοποιήστε τη διαδρομή προς το σχολείο για να μιλήσετε με τα παιδιά για τα ενδιαφέροντά τους, να ακούσετε τις σκέψεις τους και να τα ενθαρρύνετε.


Χαρούμενη μουσική: Βάλτε μουσική που τους αρέσει ή ακούστε ένα διασκεδαστικό podcast.


Θετική ενίσχυση: Ενθαρρύνετε τα παιδιά να σκέφτονται θετικά για τη μέρα που ξεκινά και να προσδοκούν τις ευχάριστες στιγμές που θα ζήσουν στο σχολείο.


5. Συνεργασία με το σχολείο

Επικοινωνία: Διατηρήστε ανοιχτή επικοινωνία με τους δασκάλους και ενημερωθείτε για το πρόγραμμα και τις δραστηριότητες του σχολείου.


Συμμετοχή: Συμμετέχετε σε σχολικές εκδηλώσεις και δραστηριότητες για να δείξετε στα παιδιά ότι ενδιαφέρεστε για τη σχολική τους ζωή.



Επιπλέον συμβουλές:

Δημιουργήστε ένα θετικό και υποστηρικτικό περιβάλλον στο σπίτι.


Ενθαρρύνετε τα παιδιά να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να μιλούν για τυχόν προβλήματα που αντιμετωπίζουν.


Βοηθήστε τα να αναπτύξουν θετικές κοινωνικές σχέσεις με τους συμμαθητές τους.


Ενισχύστε την αυτοπεποίθησή τους και τα βοηθήστε να θέτουν ρεαλιστικούς στόχους.

Με αυτές τις συμβουλές, μπορείτε να κάνετε το πρωινό ξύπνημα και τη μετάβαση στο σχολείο μια πιο ευχάριστη εμπειρία για τα παιδιά σας.

Μουσική για χορό στη σχολική τάξη

 

Μαθητικοί Διαγωνισμοί: Προετοιμασία, Στρατηγική και Ψυχολογία

Οι μαθητικοί διαγωνισμοί μπορούν να είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για τους μαθητές να αναπτύξουν τις γνώσεις, τις δεξιότητες και την αυτοπεποίθησή τους. Ωστόσο, μπορούν επίσης να προκαλέσουν άγχος και απογοήτευση. Ακολουθούν μερικές συμβουλές για το πώς οι μαθητές μπορούν να διαχειριστούν τους μαθητικούς διαγωνισμούς με υγιή και παραγωγικό τρόπο:

Πριν τον Διαγωνισμό:

Σωστή Προετοιμασία:

Κατανόηση Ύλης: Ξεκινήστε με την πλήρη κατανόηση της ύλης που καλύπτει ο διαγωνισμός. Μην διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια από καθηγητές, φίλους ή online πηγές.

Εξάσκηση: Λύστε παλιά θέματα διαγωνισμών και ασκήσεις που σχετίζονται με την ύλη. Η εξάσκηση βοηθά στην εξοικείωση με το είδος των ερωτήσεων και στη βελτίωση της ταχύτητας και της ακρίβειας.

Διαχείριση Χρόνου: Δοκιμάστε να λύσετε θέματα υπό συνθήκες χρονικού περιορισμού, για να μάθετε να διαχειρίζεστε τον χρόνο σας αποτελεσματικά κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού.

Στρατηγική: Αναπτύξτε μια στρατηγική για τον διαγωνισμό. Ποιες ερωτήσεις θα απαντήσετε πρώτα; Πόσο χρόνο θα αφιερώσετε σε κάθε ερώτηση;

Ψυχολογική Προετοιμασία:

Ρεαλιστικές Προσδοκίες: Θέστε ρεαλιστικούς στόχους. Η συμμετοχή και η προσπάθεια είναι εξίσου σημαντικές με τη νίκη.

Θετική Σκέψη: Εστιάστε στις δυνάμεις σας και στην πρόοδο που έχετε κάνει. Αποφύγετε τις αρνητικές σκέψεις και την αυτοκριτική.

Διαχείριση Άγχους: Μάθετε τεχνικές χαλάρωσης, όπως βαθιές αναπνοές, διαλογισμό ή γιόγκα, για να διαχειριστείτε το άγχος πριν και κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού.

Ύπνος και Διατροφή: Φροντίστε να κοιμάστε καλά και να τρώτε υγιεινά τις ημέρες πριν από τον διαγωνισμό.

Κατά τη Διάρκεια του Διαγωνισμού:

Διαβάστε Προσεκτικά: Διαβάστε προσεκτικά τις οδηγίες και τις ερωτήσεις πριν ξεκινήσετε να απαντάτε.

Μείνετε Ήρεμοι: Αν νιώσετε άγχος, πάρτε μερικές βαθιές ανάσες και προσπαθήστε να χαλαρώσετε.

Διαχειριστείτε τον Χρόνο: Ακολουθήστε τη στρατηγική που έχετε αναπτύξει και μην κολλάτε σε μία ερώτηση για ώρα.

Ελέγξτε τις Απαντήσεις: Αν έχετε χρόνο, ελέγξτε ξανά τις απαντήσεις σας πριν παραδώσετε.

Μην πανικοβληθείτε αν δεν ξέρετε κάτι: Προχωρήστε στην επόμενη ερώτηση, και αν έχετε χρόνο στο τέλος επιστρέψτε σε αυτήν.

Μετά τον Διαγωνισμό:

Αξιολόγηση:

Ανάλυση Απόδοσης: Αφού ανακοινωθούν τα αποτελέσματα, αναλύστε την απόδοσή σας. Τι πήγε καλά; Τι θα μπορούσατε να βελτιώσετε;

Μάθηση από τα Λάθη: Μην αποθαρρύνεστε από τα λάθη σας. Δείτε τα ως ευκαιρίες για μάθηση και βελτίωση.

Συνέχιση της Προσπάθειας:

Επόμενοι Στόχοι: Θέστε νέους στόχους και συνεχίστε να μαθαίνετε και να εξελίσσεστε.

Διατήρηση Ενδιαφέροντος: Βρείτε τρόπους να διατηρήσετε το ενδιαφέρον σας για το αντικείμενο του διαγωνισμού.

Αποδεχτείτε το αποτέλεσμα: Είτε κερδίσατε είτε όχι, να είστε περήφανοι για την προσπάθειά σας. Η συμμετοχή και η εμπειρία είναι πολύτιμες.

Συνοψίζοντας:

Η διαχείριση των μαθητικών διαγωνισμών είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει προετοιμασία, διαχείριση άγχους και μάθηση από την εμπειρία. Η σωστή προσέγγιση μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να αποκομίσουν τα μέγιστα οφέλη από τη συμμετοχή τους. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι διαγωνισμοί είναι ένα εργαλείο μάθησης, και όχι ο μοναδικός δείκτης επιτυχίας.

Εκείνος που δεν έχει υπερβολικές απαιτήσεις, πολλές φορές στο τέλος κερδίζει τα περισσότερα…

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Χρόνος ανάγνωσης: 1 λεπτό και 30 δευτερόλεπτα 

Εκείνος που δεν έχει υπερβολικές απαιτήσεις, πολλές φορές στο τέλος κερδίζει τα περισσότερα…

Η ζωή είναι ένα περίεργο μείγμα από συμπτώσεις, ικανότητες και συνδυασμούς πολλών άλλων παραγόντων. Οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξοι και να έχουμε μία θετική στάση απέναντι στην εξέλιξη των πραγμάτων, όπως τα αναμένουμε. Η μιζέρια, η συγκρουσιακή διάθεση και η τάση για απελπισία στο τέλος της ημέρας χάνουν, εκτός αν έχουμε τάσεις κατάθλιψης.

Το ζητούμενο βέβαια είναι να μην είμαστε υπερβολικά αισιόδοξοι και περιμένουμε πράγματα να συμβούν που ουσιαστικά οι πιθανότητές τους δεν είναι πολλές. Σε εκείνη την περίπτωση μπορεί αυτόματα να οδηγηθούμε σε μία κατάσταση απογοήτευσης και να εγκαταλείψουμε τη διάθεσή μας για νέες εξελίξεις στη ζωή μας προς τη θετική κατεύθυνση. Στη δουλειά μας, στις επενδύσεις, στο ψάρεμα, στις αθλητικές μας επιδόσεις και στον οικογενειακό μας βίο γενικότερα, οφείλουμε να είμαστε αισιόδοξα συγκρατημένοι. Τονίζω και πάλι, αισιόδοξοι αλλά συγκρατημένοι!

Ακολουθώντας την παραπάνω στάση ζωής μπορούμε να προοδεύουμε συνεχώς και να κερδίζουμε τους στόχους μας χωρίς επιπλέον άγχος και πίεση. Δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό και φτάνουμε μέχρι εκεί που μπορούμε. Φυσικά συνεχίζοντας την προσπάθεια η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που μπορεί να μας οδηγήσει σε μια επιτυχία άνευ προηγουμένου. Σε εκείνη την περίπτωση έχουμε κατορθώσει το απόλυτο. Όλοι και όλες όμως γνωρίζουμε πως αυτό είναι σπάνιο και οφείλουμε να είμαστε πειθαρχημένοι και λογικοί. Μπορεί να πιστεύουμε πως η Εθνική Ελλάδος έχει καλή ομάδα και θα κατακτήσει το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου. Γνωρίζουμε όμως ότι οι πιθανότητες να συμβεί αυτό είναι ελάχιστες, όχι όμως ανύπαρκτες. Μπορούμε λοιπόν να έχουμε μία αισιόδοξη στάση για την πορεία της ομάδας, χωρίς όμως να είμαστε πεπεισμένοι για την πορεία της, γιατί τότε θα πονέσουμε πολύ. Εάν όμως συμβεί κάτι αντίστοιχο με το 2004, τότε πραγματικά η χαρά μας θα είναι απύθμενη και θα έχει προέλθει από μία διαδικασία που δεν θα έχει μέσα τα συστατικά της απογοήτευσης και του άγχους.

Η συμβουλή μου λοιπόν είναι απλή. Αγωνιστείτε, παλέψτε, προετοιμαστείτε κατάλληλα και αφήστε τα υπόλοιπα να έρθουν μόνα τους. Μην απογοητεύεστε, αλλά και μην πετάτε στα σύννεφα. Κρατήστε το τιμόνι σταθερά και ο προορισμός σας αργά ή γρήγορα θα φανεί μέσα στους πολλούς και διαφορετικούς δρόμους της ζωής…

Η Ημέρα της Γυναίκας: Μια Ημέρα για Σκέψη, Δράση και Ελπίδα

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Η 8η Μαρτίου, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, δεν είναι απλώς μια ημέρα γιορτής. Είναι μια ημέρα μνήμης, αναστοχασμού και δράσης. Είναι μια υπενθύμιση των αγώνων που έχουν δοθεί, των κατακτήσεων που έχουν επιτευχθεί και, το κυριότερο, των ανισοτήτων που εξακολουθούν να υφίστανται.

Από τις εργάτριες της Νέας Υόρκης το 1908 που διαδήλωσαν για καλύτερες συνθήκες εργασίας και δικαίωμα ψήφου, μέχρι το σύγχρονο κίνημα #MeToo και τις καθημερινές μάχες που δίνουν γυναίκες σε όλο τον κόσμο, η ιστορία της Ημέρας της Γυναίκας είναι γεμάτη με θάρρος, ανθεκτικότητα και αδιάκοπη προσπάθεια για ισότητα.

Η ισότητα των φύλων δεν είναι απλώς ένα γυναικείο ζήτημα. Είναι ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κοινωνικής δικαιοσύνης και βιώσιμης ανάπτυξης. Μια κοινωνία που δεν αξιοποιεί το πλήρες δυναμικό του μισού πληθυσμού της είναι μια κοινωνία που αυτοπεριορίζεται.

Ποιες είναι όμως οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σήμερα; Η έμφυλη βία, η μισθολογική ανισότητα, η περιορισμένη πρόσβαση στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη, η υποεκπροσώπηση στην πολιτική και στα κέντρα λήψης αποφάσεων, οι έμφυλες διακρίσεις και τα στερεότυπα είναι μερικά μόνο από τα εμπόδια που εξακολουθούν να ορθώνονται μπροστά τους.

Η Ημέρα της Γυναίκας είναι μια ευκαιρία να αναδείξουμε αυτές τις προκλήσεις, να τιμήσουμε τις γυναίκες που πρωτοπορούν και να ενισχύσουμε τη φωνή μας για αλλαγή. Δεν αρκεί να μιλάμε για ισότητα. Πρέπει να την επιδιώκουμε ενεργά, σε κάθε πτυχή της ζωής μας:

Στην οικογένεια: Ισότιμη κατανομή των οικιακών εργασιών και της φροντίδας των παιδιών.

Στην εργασία: Ίσες αμοιβές για ίση εργασία, ίσες ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης.

Στην πολιτική: Ενθάρρυνση της συμμετοχής των γυναικών στα κοινά και στήριξη γυναικών υποψηφίων.

Στην κοινωνία: Καταπολέμηση των έμφυλων στερεοτύπων και της σεξιστικής γλώσσας.

Η Ημέρα της Γυναίκας δεν είναι απλώς μια ημέρα για να προσφέρουμε λουλούδια. Είναι μια ημέρα για να αναλάβουμε δράση. Είναι μια ημέρα για να θυμηθούμε ότι η ισότητα δεν είναι δώρο, αλλά δικαίωμα. Και είναι ένα δικαίωμα για το οποίο πρέπει να αγωνιζόμαστε καθημερινά, όλοι μαζί, άνδρες και γυναίκες.

Ας κάνουμε την 8η Μαρτίου αφετηρία για έναν κόσμο όπου κάθε γυναίκα θα μπορεί να ζει ελεύθερη, να ονειρεύεται χωρίς όρια και να αξιοποιεί πλήρως τις δυνατότητές της.

Η Τέχνη της Κατανόησης: Οδηγός για τη Σωστή Διαχείριση της Παιδικής Ψυχολογίας

Μιλτιάδης Κοτζιάμπασης (Π.Ε. 70)

Για καλύτερη θέαση, μπορείτε να γυρίσετε το κινητό οριζόντια. 

Η ψυχολογία των παιδιών είναι ένας πολύπλοκος και συνεχώς μεταβαλλόμενος κόσμος. Τα παιδιά, από τη βρεφική ηλικία έως την εφηβεία, βιώνουν μια καταιγίδα συναισθημάτων, αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους και μαθαίνουν να αλληλεπιδρούν με τον κόσμο γύρω τους. Η σωστή διαχείριση αυτής της ψυχολογικής ανάπτυξης είναι ζωτικής σημασίας για τη διαμόρφωση υγιών, ισορροπημένων και ευτυχισμένων ενηλίκων.

Αυτό το άρθρο δεν φιλοδοξεί να αντικαταστήσει την επαγγελματική συμβουλευτική από ειδικούς ψυχικής υγείας. Αντίθετα, στοχεύει να προσφέρει μια γενική επισκόπηση και πρακτικές συμβουλές για γονείς, φροντιστές και εκπαιδευτικούς, βασισμένες σε γενικά αποδεκτές αρχές της παιδικής ψυχολογίας.

Βασικές Αρχές:

1. Ασφάλεια και Αγάπη: Η βάση για μια υγιή ψυχολογία είναι η αίσθηση ασφάλειας και η άνευ όρων αγάπη. Τα παιδιά χρειάζονται ένα σταθερό και υποστηρικτικό περιβάλλον, όπου αισθάνονται ότι τα αγαπούν, τα αποδέχονται και τα προστατεύουν. Αυτό περιλαμβάνει:

   • Σταθερές Ρουτίνες: Η προβλεψιμότητα βοηθά τα παιδιά να αισθάνονται ασφαλή.
   • Συναισθηματική Διαθεσιμότητα: Να είστε παρόντες για τα παιδιά σας, όχι μόνο σωματικά αλλά και συναισθηματικά. Ακούστε τα, δείξτε ενδιαφέρον για τα συναισθήματά τους.
   • Σωματική Στοργή: Αγκαλιές, φιλιά, χάδια – η σωματική επαφή είναι ζωτικής σημασίας.

2. Επικοινωνία: Η ανοιχτή και ειλικρινής επικοινωνία είναι το κλειδί.

   • Ενεργητική Ακρόαση: Ακούστε πραγματικά τι λένε τα παιδιά σας, χωρίς να τα διακόπτετε ή να τα κρίνετε. Προσπαθήστε να καταλάβετε την οπτική τους γωνία.
   • Ενθάρρυνση της Έκφρασης: Δώστε στα παιδιά το χώρο να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, ακόμα κι αν αυτά είναι αρνητικά (θυμός, λύπη, φόβος). Μην τα αποθαρρύνετε λέγοντας "δεν πρέπει να νιώθεις έτσι".
   • Κατάλληλη Γλώσσα: Χρησιμοποιήστε γλώσσα που καταλαβαίνουν τα παιδιά, ανάλογα με την ηλικία τους.
   • Μη Λεκτική Επικοινωνία: Δώστε προσοχή στη δική σας γλώσσα του σώματος και στον τόνο της φωνής σας. Τα παιδιά είναι πολύ ευαίσθητα σε αυτά τα σήματα.

3. Αναγνώριση και Επικύρωση Συναισθημάτων: Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να αναγνωρίζουν και να ονομάζουν τα συναισθήματά τους.

   • Καθρέφτισμα: Αντανακλάστε τα συναισθήματα του παιδιού σας ("Φαίνεσαι θυμωμένος", "Καταλαβαίνω ότι είσαι λυπημένος").
   • Επικύρωση: Δείξτε ότι καταλαβαίνετε και αποδέχεστε τα συναισθήματά τους, ακόμα κι αν δεν συμφωνείτε με τη συμπεριφορά τους ("Είναι εντάξει να νιώθεις θυμωμένος, αλλά δεν είναι εντάξει να χτυπάς").
   • Διδασκαλία Τεχνικών Διαχείρισης: Βοηθήστε τα παιδιά να μάθουν υγιείς τρόπους να διαχειρίζονται τα δύσκολα συναισθήματα (π.χ., αναπνοές, να μιλήσουν σε κάποιον, να ζωγραφίσουν).

4. Θέσπιση Ορίων: Τα όρια είναι απαραίτητα για την ασφάλεια και την ανάπτυξη των παιδιών.

   • Σαφήνεια: Τα όρια πρέπει να είναι σαφή, κατανοητά και συνεπή.
   • Συνέπειες: Οι συνέπειες για την παραβίαση των ορίων πρέπει να είναι λογικές και να εφαρμόζονται με συνέπεια.
   • Ευελιξία: Τα όρια πρέπει να προσαρμόζονται καθώς το παιδί μεγαλώνει.
   • Συζήτηση: Εξηγήστε στα παιδιά γιατί υπάρχουν τα όρια.

5. Ενθάρρυνση της Ανεξαρτησίας: Βοηθήστε τα παιδιά να αναπτύξουν την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή τους.

   • Ανάθεση Ευθυνών: Δώστε τους ευθύνες κατάλληλες για την ηλικία τους (π.χ., να τακτοποιήσουν τα παιχνίδια τους, να βοηθήσουν στο στρώσιμο του τραπεζιού).
   • Επιλογές: Δώστε τους επιλογές, όπου είναι δυνατόν (π.χ., "Θέλεις να φορέσεις το κόκκινο ή το μπλε μπλουζάκι;").
   • Έπαινος για την Προσπάθεια: Επαινέστε την προσπάθεια, όχι μόνο το αποτέλεσμα. Αυτό ενθαρρύνει την επιμονή και την ανθεκτικότητα.
   • Αποφύγετε τις συγκρίσεις: Μην συγκρίνεται το παιδί με άλλα παιδιά.

6. Πρότυπο Συμπεριφοράς: Τα παιδιά μαθαίνουν μιμούμενοι τους ενήλικες.

   • Διαχείριση Συναισθημάτων: Δείξτε στα παιδιά πώς να διαχειρίζεστε τα δικά σας συναισθήματα με υγιή τρόπο.
   • Επίλυση Προβλημάτων: Δείξτε τους πώς να επιλύουν προβλήματα με εποικοδομητικό τρόπο.
   • Σεβασμός: Δείξτε σεβασμό στους άλλους, ακόμα κι όταν διαφωνείτε.

7. Αναζήτηση Βοήθειας: Μην διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια από έναν ειδικό ψυχικής υγείας, αν αντιμετωπίζετε δυσκολίες.

Συμπέρασμα:

Η σωστή διαχείριση της παιδικής ψυχολογίας είναι μια διαρκής διαδικασία μάθησης και προσαρμογής. Δεν υπάρχει μια μαγική συνταγή, αλλά οι παραπάνω αρχές μπορούν να σας καθοδηγήσουν στο να δημιουργήσετε ένα περιβάλλον αγάπης, ασφάλειας και υποστήριξης, όπου τα παιδιά σας μπορούν να ανθίσουν ψυχικά και συναισθηματικά. Η επένδυση στην ψυχική υγεία των παιδιών είναι η σημαντικότερη επένδυση για το μέλλον τους.